- Seni Başbakana şikayet edeceğim, dedi Muhtar. - Söz verdiğim için mi şikayet edeceksiniz? Söz vermede ben onun çırağı bile olamam... Başlarından vurulmuşa döndüler. Köye vardıklarında ne diyeceklerini düşünüyorlardı. Muhtar öfkeliydi. Otele doğru ağır adımlarla ilerlerken:- Bundan sonra kesin söz vermeyen politikacıya kızmayalım.

Hiç olmazsa iyi davranıyorlar,adam kovmuyorlar, dedi. Arif Çavuş:- Şimdi ne yapacağız, neyle geçineceğiz? diye sordu. Köylü aç kalacak. Kuru Cafer acı acı gülerek:- Nasıl olsa, sırtımızla adam taşımayı öğrendik. Korkma, kimse aç kalmaz. Birer semer aldıkmı iş kolay. Ben eşek olduktan sonra binen bulunur, dedi.